Jan Marcin Szancer

Scenograf i rysownik. Od najmłodszych lat miał kontakt z teatrem; jako 12-letni chłopiec statystował w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Studiował filozofię na UJ, w 1920 rozpoczął naukę w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (ukończył ją w 1926). Równocześnie uczył się w szkole dramatycznej (1920-21). Współpracował jako scenograf z wieloma teatrami, był też grafikiem współpracującym z licznymi czasopismami. W okresie okupacji ilustrował książki przygotowywane przez podziemne oficyny do wydania po wojnie. W 1942 robił scenografię dla jawnego Teatru Miniatury w Warszawie. W 1944 projektował ulotki powstańcze. Po wojnie poświęcił się przede wszystkim ilustracji książkowej i grafice. Od 1951 był profesorem ASP w Warszawie. Nadal współpracował z teatrami, w sezonie 1965/66 był głównym scenografem Teatru Wielkiego w Warszawie. Współpracował z telewizją i filmem. W latach 1955-58 był współorganizatorem i kierownikiem artystycznym Teatru Tv. Napisał i wydał dwa tomy wspomnień: "Curriculum vitae" (1969) i "Teatr cudów" (1972). Ojciec aktorki Małgorzaty Szancer. [FilmPolski]